De geschiedenis van Landgoed Wolfslaar voert ver terug in de geschiedenis. In de oostgevel van het landhuis vinden we een steen die het jaartal 1694 vermeldt, maar vele, vele decennia eerder wordt in de archieven al gewag gemaakt van een ‘boerenhoeve, compleet met weilanden, akkers, een moestuin en een grote boomgaard.’ In de loop der tijd is deze boerenhoeve minstens vijf keer vernietigd en weer opgebouwd.
Charlotte Storm-Cuypers
De geschiedenis van Landgoed Wolfslaar voert ver terug in de geschiedenis. In de oostgevel van het landhuis vinden we een steen die het jaartal 1694 vermeldt, maar vele, vele decennia eerder wordt in de archieven al gewag gemaakt van een ‘boerenhoeve, compleet met weilanden, akkers, een moestuin en een grote boomgaard.’ In de loop der tijd is deze boerenhoeve minstens vijf keer vernietigd en weer opgebouwd.
In 1862 geeft de toenmalige eigenares, barones Charlotte Storm-Cuypers opdracht tot de bouw van het statige, stijlvolle landhuis en koetshuis zoals wij deze tegenwoordig kennen. Haar erfgenamen verkopen het geheel in 1905. Tussen 1905 en 1947 wordt Landgoed Wolfslaar door verschillende families bewoond, totdat het in 1955 wordt verkocht aan de gemeente Breda. Achtereenvolgens fungeert Wolfslaar als kraamopleidingsinstituut, onderdeel van de Volkshogeschool Bouvigne en als kantoor van de Grontmij.
Restauratie
In 1998 besluit de gemeente dat het pand rijp is voor restauratie, en dat is het moment waarop Ton Pinxten, meesterkok en meestergastronoom, ten tonele verschijnt. Hij viel als een blok voor de twee prachtpanden in dat schitterende park, en besloot er een luxe conferentie- en feestlocatie van te maken.
Recente geschiedenis
In het jaar 2000 vindt de feestelijke opening plaats. Dat Ton Pinxten in zijn opzet geslaagd is moge blijken uit hoge noteringen in de Lekker en de Gault Millau en de toekenning van de eerste Michelinster in 2005, het jaar waarin ook het eerste lustrum uitbundig wordt gevierd. Maar, ere wie ere toekomt, Wolfslaar had zijn huidige reputatie nooit kunnen bereiken zonder het slagvaardige, uiterst professionele en gepassioneerde team van medewerkers, die het landgoed in hun hart hebben gesloten en er vanaf de eerste dag voor de volle 100% ‘tegenaan zijn gegaan’.